സൂറ അൽ-വജ്ഹ 47
യാഖൂബ് ഗോഷെനില്
47 1യൂസുഫ് ഫിർഔന്റെ അടുത്തുചെന്നു പറഞ്ഞു: കാനാന് ബലദിൽ നിന്ന് എന്റെ അബ്ബയും അഖുമാരും വന്നിട്ടുണ്ട്. അവരുടെ ആടുമാടുകളും അവര്ക്കുള്ള സകലതും കൂടെ കൊണ്ടു വന്നിട്ടുണ്ട്. അവരിപ്പോള് ഗോഷെന് ദേശത്താണ്. 2തന്റെ അഖുമാരില് അഞ്ചുപേരെ അവന് ഫിർഔന്റെ മുന്പില് കൊണ്ടുചെന്നു. 3അവന്റെ സഹോദരന്മാരോടു ഫിർഔന് ചോദിച്ചു: നിങ്ങളുടെ തൊഴില് എന്താണ്? അവര് പറഞ്ഞു: അങ്ങയുടെ ദാസര് ഇടയന്മാരാണ്; ഞങ്ങളുടെ ഉപ്പാപ്പമാരും അങ്ങനെയായിരുന്നു. 4അവര് തുടര്ന്നു പറഞ്ഞു: ഇവിടെ താമസിക്കാനാണ് ഞങ്ങള് വന്നിരിക്കുന്നത്. കാനാന്ദേശത്തു മജാഅത്ത് രൂക്ഷമായതുകൊണ്ട് അങ്ങയുടെ ഇബാദിന്റെ കാലികള്ക്ക് അവിടെ തീറ്റിയില്ല. ദയചെയ്തു ഗോഷെന് ബലദിൽ പാർക്കാന് ഞങ്ങളെ അനുവദിക്കണം. 5അപ്പോള് ഫിർഔന് യൂസുഫിനോടു പറഞ്ഞു: നിന്റെ അബ്ബയും അഖുമാരും നിന്റെയടുത്തേക്കു വന്നിരിക്കുന്നു. 6മിസ്റ് ദൌല മുഴുവനും നിനക്കധീനമാണ്. ബലദിൽ ഏറ്റവും ജയ്യിദായ സ്ഥലത്തു നിന്റെ അബിനെയും അഖുമാരെയും പാര്പ്പിക്കുക. അവര് ഗോഷെന് ബലദിൽ താമസിക്കട്ടെ. അവരില് കാര്യശേഷിയുള്ളവരെ നിനക്കറിയാമെങ്കില് എന്റെ കാലികളെ അവരെ ഭരമേല്പിക്കുക.
7അതിനുശേഷം യൂസുഫ് തന്റെ അബ്ബയായ യാഖൂബിനെ ഫിർഔന്റെ മുന്പില് കൊണ്ടു ചെന്നു. 8യാഖൂബ് ഫിർഔനെ അനുഗ്രഹിച്ചു. നിങ്ങള്ക്കു വയസ്സെത്രയായി? ഫിർഔന് ചോദിച്ചു. 9എന്റെ ദേശാന്തര വാസകാലം നൂറ്റിമുപ്പതു വര്ഷമായിരിക്കുന്നു. അത് ഹ്രസ്വവും ശദാഇദ് നിറഞ്ഞതുമായിരുന്നു. എന്റെ ആബാഉമാരുടെ ദേശാന്തര വാസകാലത്തോളം ആയിട്ടില്ല അത്. 10ഫിർഔനെ അനുഗ്രഹിച്ചതിനുശേഷം യാഖൂബ് അവന്റെ അടുത്തുനിന്നു പോയി. 11ഫിർഔന് അംറു ചെയ്തതു പോലെ യൂസുഫ് തന്റെ പിതാവിനും സഹോദരന്മാര്ക്കും മിസ്ർലെ ഒരു ദൌല, മീറാസായി നല്കി, അവരെ അവിടെ പാര്പ്പിച്ചു. നാട്ടിലെ ഏറ്റവും ജയ്യിദായ ദേശമായ റമ്സേസ് ആണ് അവന് അവര്ക്കു കൊടുത്തത്. 12യൂസുഫ് തന്റെ പിതാവിനും സഹോദരന്മാര്ക്കും പിതാവിന്റെ വീട്ടുകാര്ക്കുമെല്ലാം അംഗസംഖ്യയനുസരിച്ച് ത്വആം കൊടുത്തു പോന്നു.
മജാഅത്ത് രൂക്ഷമാകുന്നു
13ഒരു ബിലാദിലും ത്വആം കിട്ടാനില്ലായിരുന്നു. മജാഅത്ത് അത്ര രൂക്ഷമായി. ഈജിപ്തും കാനാന് ദേശവും മജാഅത്ത് മൂലം കഷ്ടപ്പെട്ടു. 14ഈജിപ്തിലെയും കാനാന് ദേശത്തിലെയും നഖ്ദ് മുഴുവന് ആളുകള് വാങ്ങിയ ധാന്യത്തിന്റെ വിലയായി യൂസുഫ് ശേഖരിച്ചു; അതു ഫിർഔന്റെ ഭവനത്തിലെത്തിച്ചു. 15മിസ്ർലും കാനാനിലുമുള്ള പണമൊക്കെയും തീര്ന്നപ്പോള് മിസ്രുകാര് യൂസുഫിന്റെയടുത്തു വന്നു പറഞ്ഞു: ഞങ്ങള്ക്ക് ത്വആം തരുക. അങ്ങയുടെ മുന്പില്ക്കിടന്നു ഞങ്ങള് മരിക്കാന് ഇടയാക്കരുത്. ഞങ്ങളുടെ പണമെല്ലാം തീര്ന്നുപോയി. 16യൂസുഫ് പറഞ്ഞു: നഖ്ദ് തീര്ന്നെങ്കില് കന്നുകാലികളെ തരുക; കാലികള്ക്കു പകരമായി ഞാന് ത്വആം തരാം. 17തങ്ങളുടെ കന്നുകാലികളെ അവര് യൂസുഫിന്റെയടുത്തു കൊണ്ടു വന്നു. കുതിരകള്ക്കും ആടുമാടുകള്ക്കും കഴുതകള്ക്കും പകരമായി അവന് അവര്ക്ക് ത്വആം കൊടുത്തു. അവന് അവരുടെ കന്നുകാലികള്ക്കെല്ലാം പകരമായി അവര്ക്ക് ഒരുവര്ഷത്തേക്ക് ത്വആം നല്കി. 18അടുത്ത സനത്ത് അവര് യൂസുഫിന്റെയടുത്തു ചെന്നു പറഞ്ഞു: നഖ്ദ് തീര്ന്ന കാര്യം യജമാനനില് നിന്നു ഞങ്ങള് ഒളിച്ചുവയ്ക്കുന്നില്ല. ഞങ്ങളുടെ അൻആമും അങ്ങയുടേതായി; ഞങ്ങളുടെ ദേഹവും നിലവുമല്ലാതെ ഞങ്ങള്ക്കിനി ഒന്നും ബാക്കിയില്ലെന്ന് അങ്ങേക്കു കാണാമല്ലോ. 19ഞങ്ങളും ഞങ്ങളുടെ നിലവും അങ്ങയുടെ കണ്മുന്പില് നശിക്കാതിരിക്കാന് ഞങ്ങളെയും നിലത്തെയും വാങ്ങി പകരം ഞങ്ങള്ക്ക് ത്വആം തരുക. ഞങ്ങളും നിലവും ഫിർഔന് അടിമകളായിരുന്നുകൊള്ളാം. ഞങ്ങള് മരിച്ചുപോകാതിരിക്കാനും നിലം ശൂന്യമാകാതിരിക്കാനും വേണ്ടി ഞങ്ങള്ക്കു ഹബ്ബ് നല്കുക.
20അതുകൊണ്ട് യൂസുഫ് മിസ്ർലെ നിലം മുഴുവന് ഫിർഔനു വേണ്ടി വാങ്ങി. മജാഅത്ത് വളരെ കഠിനമായിത്തീര്ന്നതിനാല് ഈജിപ്തുകാരെല്ലാവരും തങ്ങളുടെ നിലം വിറ്റു. അങ്ങനെ നിലമെല്ലാം ഫിർഔൻറേതായി. 21ഈജിപ്തിന്റെ ഒരു ത്വർഫ് മുതല് മറ്റേയറ്റം വരെയുള്ള സകലരും അടിമകളായി. 22പുരോഹിതന്മാരുടെ നിലം മാത്രം അവന് വാങ്ങിയില്ല. ഇമാംമാര്ക്ക് ഉപജീവനത്തിനായി ഫിർഔന് ഒരു നസ്വീബ് നിശ്ചയിച്ചിട്ടുണ്ടായിരുന്നു. അതിനാല്, അവര് തങ്ങളുടെ നിലം വിറ്റില്ല.
23യൂസുഫ് ജനങ്ങളോടു പറഞ്ഞു: ഇന്നു ഞാന് നിങ്ങളെയും നിങ്ങളുടെ നിലത്തെയും ഫിർഔനായി വാങ്ങിയിരിക്കുന്നു. ഇതാ വിത്ത്, കൊണ്ടുപോയി വിതച്ചുകൊള്ളുവിന്. 24കൊയ്യുമ്പോള് അഞ്ചിലൊന്നു ഫിർഔന് കൊടുക്കണം. അഞ്ചില് നാലും നിങ്ങളുടേതായിരിക്കും. വിത്തിനായും നിങ്ങള്ക്കും വീട്ടുകാര്ക്കും കുഞ്ഞുങ്ങള്ക്കുമുള്ള ആഹാരത്തിനായും അതെടുത്തു കൊള്ളുക. 25അവര് പറഞ്ഞു: അങ്ങ് ഞങ്ങളുടെ ഹയാത്ത് രക്ഷിച്ചു. സയ്യിദിനു ഞങ്ങളില് കൃപയുണ്ടാകണം. ഞങ്ങള് ഫിർഔന്റെ അബ്ദുകളായിരുന്നു കൊള്ളാം. 26അങ്ങനെ യൂസുഫ് മിസ്ർലെ നിലത്തെ സംബന്ധിച്ച്, അഞ്ചിലൊന്നു ഫിർഔന് എന്നൊരു നിയമം ഉണ്ടാക്കി. അത് ഇന്നും നിലനില്ക്കുന്നു. ഇമാംമാരുടെ നിലംമാത്രം ഫിർഔന്റേതായില്ല.
യാഖൂബിൻറെ അന്ത്യാഭിലാഷം
27യിസ്രായീൽ മിസ്ർലെ ഗോഷെന് ബലദിൽ പാര്ത്തു. അവര്ക്ക് അവിടെ കസീറായി സ്വത്തുണ്ടായി. അവര് സന്താന സമൃദ്ധിയുള്ളവരായി പെരുകി. 28യാഖൂബ് മിസ്ർല് പതിനേഴുവര്ഷം ജീവിച്ചു. യാഖൂബിൻറെ ആയുഷ്കാലം നൂറ്റിനാല്പത്തിയേഴു വര്ഷമായിരുന്നു.
29മരണസമയമടുത്തപ്പോള് യിസ്രായീൽ യൂസുഫിനെ വിളിച്ചു പറഞ്ഞു: നിനക്ക് എന്നില് പ്രീതിയുണ്ടെങ്കില് എന്നോടു വിശ്വസ്തമായും സത്യസന്ധമായും പ്രവര്ത്തിക്കാമെന്ന്, എന്റെ തുടയ്ക്കുകീഴെ കൈവച്ച് സത്യംചെയ്യുക. എന്നെ മിസ്ർല് സംസ്കരിക്കരുത്. 30എനിക്ക് എന്റെ പിതാക്കന്മാരോടൊപ്പം വിശ്രമിക്കുന്നതിന് എന്നെ മിസ്ർല്നിന്നു കൊണ്ടുപോയി അവരുടെ ഖബർസ്ഥാനിൽ അടക്കുക. യൂസുഫ് സമ്മതിച്ചു: അങ്ങ് പറഞ്ഞതുപോലെ ഞാന് ചെയ്യാം. 31എന്നോടു ഹഖ് ചെയ്യുക; അവന് ആവശ്യപ്പെട്ടു. യൂസുഫ് ഹഖ് ചെയ്തു. അപ്പോള് യിസ്രായീൽ കട്ടില്ത്തലയ്ക്കല് ശിരസ്സു നമിച്ചു.